Dit is Ellen, 6 jaar oud en zusje van Dewi van 4. Twee fantastische kinderen waar ik gek op ben. Elke donderdag komt één van hen tweeën bij ons eten. Gezellig aan tafel bij ons gezinnetje. In die 2 uurtjes maken we er echt een klein feestje van. Spelletjes aan tafel, koekjes bakken, of dansen met de muziek lekker hard; eigenlijk zoals we ook vroeger met onze eigen kinderen deden.

Als vrijwilliger bij Gezinsbuddy help ik namelijk de moeder van beide meiden. Iedereen weet dat scheiden en alleen twee kinderen opvoeden een zware opgave kan zijn. Maar hun moeder kampt daarnaast al 2 jaar met diverse gezondheidsklachten, veel verdriet, enorm gebrek aan energie en worstelt dagelijks met haar lichte vorm van autisme. En hoewel ze probeert de beste moeder van de wereld wil zijn, ziet ze dat ze haar kinderen soms te kort doet. En die pijn is enorm..

Voor haar omgeving lijkt het allemaal redelijk goed te gaan. Maar hoe groot de impact is op het gezin en de gevolgen voor deze twee meiden, zie je pas wanneer je iets beter kijkt. Hoe hard de moeder ook haar best doet; opruimen, kleren wassen en dagelijks een gezonde maaltijd koken zijn een uitdaging wanneer je naast energie, ook overzicht mist. Tel daarbij de druk en stress op van alle schoolmailtjes, ouderafspraken, BSO-regels, financiële zorgen en alle andere administratieve verplichtingen, en je begrijpt dat moeder op zowel haar tenen als tandvlees loopt.

Dat betekent voor de kinderen dat een dagje uit geen vanzelfsprekendheid is. Dat een opgeruimde kamer geen vanzelfsprekendheid is, dat elke dag schone kleren geen vanzelfsprekendheid is, en dat bijvoorbeeld even leuk met klei spelen geen vanzelfsprekendheid is.. Simpelweg omdat hun moeder letterlijk omvalt wanneer de kinderen eindelijk in bed liggen en de volgende dag de klei er nog steeds ligt. Laat staan dat de meiden op voetbal, hockey, paardrij- of pianoles zitten..

Dus elke donderdag coach ik haar een uurtje, help ik haar met kleine klusjes en neem ik een van de twee meiden mee. Op die manier heeft ze elke week een paar uur om één van de twee dochters volledig in de watten te leggen. Samen koken of spelletjes doen, even full time aandacht. In de spaarzame momenten dat hun moeder energie heeft leidt het namelijk vaak tot een gevecht om aandacht tussen de meiden en dat maakt het niet altijd gezelliger.
Wat is mooier dan koekjes bakken..

Dus 1x in de week is het feest voor ze, zowel bij mamma als bij ons. En wij, wij genieten ook met volle teugen. We doen spelletjes aan tafel, we dansen in de kamer en onze katten & hamsters worden weer eens overladen met aandacht. De dankbaarheid, de warmte en de liefde die je terugkrijgt van deze prachtige meiden is onbeschrijflijk. En als ik zie hoe liefdevol en zorgzaam mijn inmiddels puberende kinderen met ze omgaan, ben ik nog trotser als ouder.

Ik gun iedereen deze prachtige rijke ervaring. Dus misschien dit jaar, in plaats van alle goede voornemens te richten op je eigen gezondheid van nog meer sporten, nog minder eten; misschien is het een idee om de voornemens ook een beetje te richten op wat jij kunt betekenen voor een ander.

Misschien sowieso wel goed om komend jaar eerst eens te vragen wat jij kunt betekenen voor een ander in plaats je eerst je eigen mening, oordeel of verwachting bij een ander neer te leggen. Maar dat is weer mijn bescheiden mening..:-)

Dus gun het jezelf, maak de wereld een beetje mooier en kijk eens wat jij kunt bijdragen, bijvoorbeeld bij een stichting als Gezinsbuddy.
Ik wens iedereen een heel gezond, gelukkig, liefdevol en betekenisvol 2022!
CoachBoris

(PS, de namen van de 2 schatjes zijn natuurlijk gefingeerd omwille van hun privacy)